De roman De eerste priesteres van Jacqueline Zirkzee is een verhaal dat niet binnen één bepaald genre te vatten is. Het bouwt enigszins voort op de boeken over de prehistorie van Jean M. Auel. Wat zij deed voor het Stenen tijdperk, doet Jacqueline Zirkzee in De eerste priesteres voor het vergeten tijdperk tussen steentijd en tempelstad. Het is een avontuurlijk verhaal over onze vroegste voorouders. De tweeling Inanna en Eridu worden gedwongen hun geboortedorp te verlaten. Als kleindochter van de ziener zal Inanna een pad betreden waar geen mens ooit van terugkeerde. De eerste priesteres ontving een groot aantal lovende recensies.
“Dit boek (is) op meerdere niveaus te lezen. Als een heerlijke historische roman die, zoals op de achterzijde heel terecht staat vermeld, zich heel goed laat vergelijken met de boeken over De stam van de holenbeer. Daarnaast is er ook een prachtige verdieping te vinden voor de lezer die zich interesseert voor de geschiedenis van de Sumeriërs in de tijd voor onze jaartelling. Er wordt gedacht dat de Sumeriërs de eerste stedelijke beschavingen hebben gevormd. Ze zijn de stichters van de ziggoerats – tempeltorens in de vorm van een piramide met gelaagde terrassen om de goden te eren – zoals die te vinden zijn in het oude Mesopotamië (Irak) en Perzië (Iran). Om een draadje te trekken naar de Bijbel, ook de Toren van Babel is gebouwd in de vorm van een ziggoerat.” (De Leesclub van Alles)
